محققان و نظریه‌پردازان برنامه‌ریزی استراتژیک در سازمان‌ها، از دهه‌های گذشته تاکنون، ایجاد ارکان جهت‌ساز برای یک برنامه‌ریزی استراتژیک موثر را ضروری می‌دانند، ولی نکته مهم وجود تفاوت‌های ماهوی آن با سال‌های نه چندان دور است. در پارادایم جدیدی که فضای کسب‌وکار در شروع هزاره سوم به سازمان‌ها تحمیل کرده است، نیاز به سطح بالاتری از ارکان جهت‌ساز به روشنی احساس می‌شود، که درصورت عدم توجه به آن قابلیت استراتژی‌های تدوین‌شده را به چالش می‌کشد.   ارکان جهت‌ساز چیست؟ ارکان جهت‌ساز مشخصه غالب مکاتب با مفاهیم پارادایم تجویزی و رویکردهایی است که به نظام برنامه‏ریزی و مدیریت استراتژیک نگاه فرآیندی ...

ادامه متن »