خدمات پس از فروش

ثابت شده است حفظ و نگهداری مشتریان موجود و بالفعل نسبت به جذب مشتریان جدید و بالقوه دارای ۵ برابر هزینه  کم تر است. چنانچه سازمان ها در جذب مشتریان جدید خود طرح هایی را پیاده سازی نمایند که منجر به وفادار ساختن آن ها به سازمان شود، باصرفه تر و اقتصادی تر است و هزینه های جذب مشتریان جدید و احتمالا غیروفادار را نیز می توان به سایر بخش های سازمان اختصاص داد. به طور ذاتی، تولید و ارائه محصول جدید برای هر سازمان با هزینه های هنگفت و سرسام آوری همراه است و سازندگان با حفظ لایه های ابتدایی و میانی و با تغییر لایه های نهایی سعی در ایجاد شکل و شمایل جدیدی دارند. این کار از یک طرف هزینه های ساخت و تولید را به شدت کاهش می دهد و از طرف دیگر حس تنوع طلبی و به روز بودن مشتریان را برآورده می سازد. البته در کنار سرمایه گذاری برای تولید محصولات جدیدتر و متنوع تر، آن چه که آن ها را در کنار سایر رقبا متمایزتر و برجسته تر می کند، پرداختن به مقوله خدمات می باشد که این موضوع در دهه های اخیر به خوبی برای تمام سازندگان مسجل شده است.

اگرچه اصولاً “خدمات” در ابتدا “خدمات پس از فروش” را در ذهن تداعی می کند؛ اما به طور دقیق تر “خدمات” بر سه اصل استوار است: (۱) خدمات پیش از فروش، (۲) خدمات در حین فروش، و (۳) خدمات پس از فروش. اگرچه “خدمات” همواره قصد دارد تا به جای تولید و ارائه یک محصول فیزیکی و ملموس، یک محصول غیرملموس (مثلاً ادای احترام نگهبان یک رستوران به مشتریان) در اختیار مشتری قرار دهد که به صورت فیزیکی برای مشتری مالکیتی در پی ندارد اما مشتری آن خدمات را مختص خود می داند و از داشتن آن به خود می بالد؛ اما مزیتی که دارد این است که با ارتباط برقرار کردن با تک تک مشتریان خود می تواند نیازهای فردی و شخصی آنان را شناسایی کند و برای هر کدام خدمات خاصی را ارائه دهد. در تعاریف، رضایت مندی مشتریان هنگامی حاصل می گردد که سطح نیازهای مشتریان شناسایی و برآورده شود. مشتری وفادار فردی است که با رضایت کامل برای استفاده مجدد از همان محصول یا سایر محصولات به همان سازمان مراجعه می کند؛ بنابراین، در صورتی که بتوان با استفاده از روش های ایجاد رضایت مندی در مشتریان، آنان را به سازمان وفادار ساخت، آن سازمان به نهایت ثروت خود دست خواهد یافت.

خدمات پس از فروش، نه فقط برای رفع ایرادهای ذاتی قطعات و کالاها، که اصولاً برای یک فرایند بازاریابی طراحی و پیاده سازی می شود. سازمان ها از هر فرصتی برای روبه رو شدن و ارتباط برقرار ساختن با مشتری بهره  می برند و چه بهتر مشتری که محصول ناقصی دریافت کرده باشد و اکنون برای رسیدگی به آن محصول به سازمان آمده باشد. در این صورت می توان علاوه بر شناسایی نیاز این دسته از مشتریان، نسبت به ارائه خدمات نوین به آنان اقدام کرد.خدمات پس از فروش، یک ابزار رقابتی است؛ ابزاری که با آن می توان در بازار رقابت، نقشی فراتر از رقبا ایجاد کرد. خدمات پس از فروش را نباید هزینه و تهدید دید؛ چه بسا می تواند فرصتی برای وفادار ساختن مشتریان محسوب شود.

امروزه تمام شرکت ها با به کارگیری روش های متعدد در ارائه خدمات نوین به مشتریان با یکدیگر رقابت می کنند. این خدمات نوین می تواند در قالب کاهش قیمت های عملیاتی، تحت پوشش قرار دادن مشتریان، و برعهده گرفتن مستقیم امور برخی مشتریان توسط شخص مسئولان شرکت باشد. اگرچه تمام این کارها برای این است که خاطر مشتریان از محصول یا محصولات خود جمع باشد و این طرز تلقی در آنان ایجاد شود که  سازمان بیش از هر فرد دیگری نگران کالا یا محصول مشتری است؛ اما به راستی خدمات پس از فروش در ایران، یک امر رقابتی است یا به الزام دولت به مشتریان ارایه می شود؟ کدام شرکت تاکنون توانسته است بدون دغدغه نسبت به ارائه خدمات پس از فروش به مشتریان هزینه کند؟

منبع:۱car.ir